جایی دیگر
”جایی دیگر” اثری است تحسین شده از ”گلی ترقی” که موفق شده عنوان ”برنده ی دومین دوره جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعات” را نیز به خود اختصاص دهد. ”جایی دیگر” شش قصه ی مجزا را در برگرفته که در عین حال به یکدیگر ارتباط دارند و هر کدام روایتی را ارائه می کند که شرح حال افراد در زمان و مکان های مختلف را شامل می شود. ”گلی ترقی” در ”جایی دیگر” تلاش می کند نشان دهد که همه ی رخدادهای گیتی به نحوی به هم ارتباط دارند و تمام خطوط داستانی مجزا، بالاخره در جایی با هم تلاقی خواهند داشت. ما موجوداتی به ظاهر مستقل و در ذات به هم پیوسته ایم که اثر اندیشه و اعمالمان، بالاخره به شکلی در زندگی بقیه تاثیر خواهد گذاشت.
شخصیت هایی که بار داستان های ”جایی دیگر” را به دوش می کشند، اغلب انسان های گوشه گیر هستند که ناامیدی در وجوه مختلف فکری و حیاتی آن ها خودنمایی می کند. با وجود این که داستان های این مجموعه خیالی اند اما چه کسی می تواند ادعا کند این ماجراها در زندگی او یا اطرافیانش به نحوی رخ نداده است. همه ی ما چه بخواهیم چه نخواهیم، در مسیر یکی از این جریانات قرار می گیریم و وقتی این تلاقی صورت گرفت، دیگر رد آن تا پایان عمر با ما خواهد ماند و گریزی از آن نخواهد بود. از ویژگی های برجسته و ستودنی قلم ”گلی ترقی” در کتاب ”جایی دیگر” می توان به نثری که وی برای نگارش داستان ها به کار گرفته اشاره کرد؛ نثری که در عین سادگی، سرشار از معناست و به طرزی نمایان می شود که گویی از هر انسان به بیرون تراوش می کند و درونیات او را آشکار می سازد.
In Another Place: Identity, Space, and Transcultural Signification in Goli Taraqqi’s Fiction, Goulia Ghardashkhani examines the narrative process of the struggle for identification in the short stories of one of the well-established figures of Iranian contemporary prose literature. Goli Taraqqi’s narratives of displacement and emigration are approached through a theoretical lens that foregrounds the significance of space and the role of retrospective self-narration in acts of cultural representation. Ghardashkhani studies Taraqqi’s autobiographical narratives with an emphasis on the unstable meanings of homeland and Farang (a culturally constructed term signifying the West) and, thereby, accounts for Taraqqi’s ironical style of narration in her memories of homeland recollected in exile.
