درخششهای تیره
کند و کاوی ژرف و نقادانه در بنیادهای فرهنگ ایرانی و بررسی علت های عقب ماندگی فرهنگی ما بر مبنای چند نمونه اساسی از دوره تاریخ نوین ایران.
این دفتر که مشتمل بر دو گفتار است که نویسنده کوشیده است کارسازی فرهنگی و فرهنگشناسی خودمان را بر مبنای دو سه نمونه اساسی از دوره تاریخ نوین مان روشن کند.
آرامش دوستدار در اين کتاب، «روشنفکری ايرانی» که «هنر» آن در نينديشيدن میباشد، به گونهای بنیادین نقد میشود و سنجشگرانه در رفتار فرهنگی ما میکاود تا کارسازی فرهنگیمان را روشن سازد. فرهنگ ما چون دينی بوده و مانده، در سراسر رويدادش «ناپرسندهی پرسشنما» بوده است. ناتوانی ما در پهنهی مسلط فرهنگی، ناشی از «دينخويی» و مآلا ناپرسايی فرهنگی ما بوده است. فرهنگ ما چون دينی بوده و مانده، در سراسر رويدادش «ناپرسندهی پرسشنما» بوده است. ناتوانی ما در پهنهی مسلط فرهنگی، ناشی از «دينخويی» و مآلا ناپرسايی فرهنگی ما بوده است. «دينخويی» رويکردی است که از انديشدن و پرسيدن میگريزد و از نزديک شدن به هر پرسش بغرنج و ناسازگار با دستورالعملهای فرهنگ مستولی در جامعه میپرهيزد.
In this book which contains two parts,I tried to make our culture clear with 2 or 3 examples of present history