شجاع الدین شفا، ادیب، نویسنده، پژوهشگر و مترجم سرشناس ایرانی در 1297ش در شهر قم متولد شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قم و تهران به دانشگاه تهران راه یافت و در رشته ادبیات فارسی لیسانس گرفت و آن گاه برای ادامه تحصیل به بیروت و فرانسه رفت و تحصیل خود را در زمینه ادبیات ادامه داد.
شفا تحصیلات عالی خود را در رشته ادبیات فارسی پس از دانشگاه تهران، در بیروت و پاریس ادامه داد و درجه دکترا دریافت کرد.
او پیش از انقلاب سمت های علمی فرهنگی گوناگونی از جمله ریاست کتابخانه ملی پهلوی، دبیرکل انجمن بین المللی ایران شناسان و معاونت فرهنگی دربار شاهنشاهی را بر عهده داشت.
از شجاع الدین شفا ده ها کتاب و صدها مقاله تحقیقی منتشر شده که برخی از آنها عبارتند از «جهان ایران شناسی»، «دایره المعارف روابط فرهنگی ایران با کشورهای جهان از آغاز تا امروز»، «تولدی دیگر» درباره تاریخ جمهوری اسلامی و تاریخ اسلام، «پس از ۱۴۰۰ سال»، و «از کلینی تا خمینی»، «نبرد با اهریمن»، «جنایت و مکافات»، «ایران و اسپانیا»، و «حقوق بشر، قانون بیضه و بمب اتمی».
از مشهورترین ترجمه های شفا به فارسی نیز می توان از ترجمه «کمدی الهی» دانته، «بهشت گمشده» میلتون، «دیوان شرقی» گوته، و «نغمه های شاعرانه» لامارتین نام برد.
شجاع الدین شفا، در آستانه انقلاب به پاریس مهاجرت کرد و بقیه عمر را در آن کشور به سر برد.
او دارنده نشان «لژیون دونور» فرانسه، صلیب بزرگ شایستگی آلمان، نشان ویکتوریا از بریتانیا و ده ها مدال و نشان فرهنگی از کشورهای دیگر بود.
شجاع الدین شفا، شامگاه ۲۸ فروردین ماه در پاریس درگذشت.
شفا به هنگام مرگ ۹۲ سال داشت و از یک بیماری طولانی رنج می برد.