حمید مصدق از تاثیرگذارترین شاعران معاصر ایرانی به شمار میرفت که توانست با زبانی عامیانه شرایط اجتماعی و سیاسی حاکم بر جامعه، مشکلات و دغدغهها مردم را بیان کند. بنابراین اندیشههای اجتماعی و احساسات فردی محتوای بیشتر اشعار او را تشکیل میدادند.
حمید مصدق در دهم بهمن ۱۳۱۸ خورشیدی در شهرضا اصفهان دیده به جهان گشود از سال دوم دبیرستان مقیم اصفهان بود و دیپلم ادبی خود را در اصفهان گرفت. او در دوران دبیرستان با منوچهر بدیعی، هوشنگ گلشیری، محمد حقوقی و بهرام صادقی در یک مدرسه بودند و با آنان دوستی و آشنایی داشت. مصدق در ۱۳۳۹ خورشیدی وارد دانشکده حقوق شد و در رشته بازرگانی درس خواند. بعد از اخذ لیسانس در موسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران به امر پژوهش مشغول شد، سپس در رشته حقوق اداری موفق به گذراندن کارشناسی ارشد شد و مدتی برای تحقیق به انگلیس رفت و در زمینه روش تحقیق به تحصیل و تحقیق پرداخت. وی همچنین دانشجو دکتری حقوق در دانشگاه تهران بود اما به علت همزمان شدن با انقلاب اسلامی فرصت دفاع از رساله خود را که موضوعش «ورشکستگی» در حقوق تجارت بود به دست نیاورد.
این حقوقدان برجسته از ۱۳۴۸خورشیدی به عنوان استادیار در مدرسه های عالی کرمان و اصفهان شروع به تدریس کرد و از ۱۳۵۱ خورشیدی عضو هیات علمی دانشگاه ملی شد. بعد از پیروزی انقلاب به تدریس حقوق خصوصی مشغول و پس از دریافت پروانۀ وکالت از کانون وکلای تهران در دورههای بعدی زندگی همواره به وکالت پرداخت و در عین حال به تدریس در دانشگاه علامه طباطبایی که عضو هیأت علمی آن بود، اشتغال ورزید.