جولیان جینز (زاده ۲۷ فوریه ۱۹۲۰ – درگذشت ۲۱ نوامبر ۱۹۹۷) روان‌شناس آمریکایی بود که بیش از همه با کتابش با نام “خاستگاه آگاهی در فروپاشی ذهن دو جایگاهی”(۱۹۷۶) شناخته شده‌است. او در این کتاب به طرح این نظریه پرداخت که انسان‌های عصر باستان آگاهی نداشته‌اند، اما به جای آن، رفتار ایشان توسط توهمات شنیداری جهت داده می‌شده‌است.آنها این توهمات شنیداری را به عنوان صدای سرور، پادشاه یا خدایان تعبیر می‌کرده‌اند. جینز به طرح این مسئله پرداخت که تغییر از این روش تفکر (که آن را ذهن دوجایگاهی نامید) به آگاهی در دوره‌ای از قرون در حدود سه هزار سال پیش رخ داد که بر توسعهٔ زبان استعاری و پیدایش خط تکیه دارد.
