انتشارات انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز کار خود را با گردآوری و ثبت زندگی‌نامه‌ی مسافران و خدمه‌ی پرواز آغاز کرد. یادآوری و گرامی‌داشت زندگیِ صد و هفتاد و شش جان عزیز و کودکی به دنیا نیامده که در هیجدهم دی‌ماه ۱۳۹۸ در آسمان تهران هدف موشک‌های سپاه پاسداران قرار گرفتند، انگیزه و هدف خانواده‌هایی بود که هیچ چیز جز ناباوری و خشم برایشان نمانده بود.
در همین راستا، کتابچه‌ی کوچکی به زبان انگلیسی با نام «زخمی باز در آسمان» در سایت آمازون منتشر شد که مجموعه‌ای از یادداشت‌های بازماندگان در روزها و ماه‌های نخست بعد از فاجعه در فضای مجازی است.
بخش مهم و تاثیرگذاری از فعالیت‌های رسمی انتشارات انجمن زمانی آغاز شد که گروهی از خانواده‌ها و به خصوص مادران داغدار گرد هم آمدند تا یادآوری خاطرات و دادخواهی برای عزیزانشان را در حافظه‌ی تاریخ ثبت کنند. فعالیت این گروه با حمایت و دلسوزی بی‌دریغ منیرو روانی‌پور به کلاس خاطره‌نویسی موثری بدل شد که از دل آن کتاب «به کی‌یف که می‌رسم زنگ می‌زنم» پدید آمد. تلاش جمعی برای ثبت لحظه‌های ناب زندگی عزیزترین انسان‌ها که قربانی شقاوت رذل‌ترین موجودات شده بودند، با هدایت دلسوزانه‌ی امیرحسین یزدان‌بد و حامد اسماعیلیون ادامه یافت. حاصل این فعالیت جمعی و مستمر تا به اینجا سه کتاب به نام‌های «نباید نوشته می‌شد ۱ و ۲» و «سرخ در آغوش آسمان» است که توسط انتشارات انجمن به چاپ رسیده است.
انجمن خانواده‌های پرواز در تلاش است این کتاب‌ها را به روش‌های گوناگون در دسترس عموم قرار دهد و به مردم معرفی کند. یکی از این روش‌ها شرکت در رویدادهای فرهنگی در شهرهای مختلف جهان، گفتگو درباره‌ی کتاب‌ها و خوانش بخش‌هایی از آن توسط نویسندگان است که از ماه‌ها پیش آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
(برگرفته از سایت انجمن پرواز)
