همزاد
کتاب همزاد، رمانی نوشته ی فئودور داستایفسکی است که نخستین بار در سال 1846 منتشر شد. این رمان به داستان یک کارمند دولت می پردازد که به ورطه ی جنون کشیده می شود. داستان همزاد، درباره ی کشاکش های روانشناسانه ی مردی به نام یاکوف پتروویچ گلیادکین است که مدام با شخصی رو به رو می شود که در ظاهر، دقیقا شبیه اوست اما خصوصیت هایی کاملا متضاد با او—یعنی اعتماد به نفس بالا، پرخاشگری و برونگرایی—را از خود نشان می دهد. کتاب همزاد، مفهوم «گسستگی شخصیت» را در آثار داستایفسکی مطرح نمود؛ مفهومی که به یکی از ویژگی های روانشناسانه ی اصلی در رمان های بعدی این نویسنده ی بزرگ تبدیل شد. این کتاب درخشان، سقوط شخصیت اصلی خود به اعماق جنون را به شکلی به یاد ماندنی و شاعرانه به تصویر می کشد.
While his literary reputation rests mainly on such celebrated novels as Crime and Punishment, The Brothers Karamazov, and The Idiot, Dostoyevsky also wrote much superb short fiction. The Double is one of the finest of his shorter works. It appeared in 1846 (his second published work) and is by far the most significant of his early stories, not least for its successful, straight-faced treatment of a hallucinatory theme.
In The Double, the protagonist, Golyadkin senior, is persecuted by his double, Golyadkin junior, who resembles him closely in almost every detail. The latter abuses the former with mounting scorn and brutality as the tale proceeds toward its frightening denouement. Characteristic Dostoyevskyan themes of helplessness, victimization, and scandal are beautifully handled here with an artistry that qualifies the story as a small masterpiece.