جنبش های اجتماعی و امید
پدیدههای اجتماعی ازجمله جنبشهای اعتراضی را باید همچون موجودات زندهای قلمداد کرد که در فرایند تحول خود دستخوش تغییرات جدی میشوند. این تغییرات در طول حیات سیاسی و اجتماعی هر ملت اشکال نوین و تظاهرات متفاوتی خواهند داشت و مضامین، ارزشها، معیارها و روابط درون آنها دائماً تغییر میکند. نظامهای سیاسی یا تمایلی به فهم این دگرگونیها ندارند یا اساساً از هشیاری لازم برای درک آنها برخوردار نیستند. نیروهای سیاسی هم که چشمانداز، استراتژی و ملاکهای دوری و نزدیکیشان از سایر نیروها کاملاً متأثر از ارزیابی و شناختی است که از جنبشهای اعتراضی دارند از این خطا مصون نیستند. برای شناخت تحولات آینده ایران چاره ای جز توجه به این پویایی جامعه و جنبش های اجتماعی نیست.