نه آبی، نه زرد
مجموعه «نه آبی، نه زرد» از بیست و چهار داستان تشکیل شده است. این مجموعه را به خاطر پختگی نظر راوی در روایت داستان های خارج از کشور و جاری بودن زمان حال بر زمان این داستان ها، می توان در زمره ادبیات مهاجرت به حساب آورد. هفت مکان از مکان های این داستان ها، در خارج از کشور قرار دارد. ده داستان آن به طور مشخص در ایران روی می دهند و مکان هفت داستان دیگر نامشخص است. در این مجموعه اما یک آوای واحد جاری است. تمامی تلاش نویسنده آنست که میان رنگ زرد و آبی یعنی گرمی و شوق، و سردی و سکون توافقی بر قرارکند تا بتواند از این طریق ذهن خود را از کشمکش و تعارض نجات دهد.
Life is not a serie of letters . It`s a collection of colours