ما هم در این خانه حقی داریم
خاطرات نجمی علوی
*****************************
خانم «نجمی علوی» – خواهر نویسنده نامدار معاصر «بزرگ علوی»- در سال 1297 خورشیدی در تهران متولد شد. زندگی سیاسی – اجتماعی او با فعالیت در جنبش زنان در اوایل دهه 1320 و در دوران جنگ جهانی دوم با شعار «ما هم در این خانه حقی داریم» آغاز شد. این شعار با موافقت او برای عنوان کتاب خاطراتش انتخاب شده است. «نجمی علوی» از گروه زنان مبارز و آزادیخواهی بود که در سال های 1323 تا 1326 نشریه ای با نام «بیداری ما» منتشر می کردند. او از پایه گذاران این گروه و از اعضای هیئت تحریریه آن بود. خانم «علوی» در نامه ای در سال 1381، درباره انتشار خاطراتش، به «حمید احمدی» می نویسد: [ در عین حال، می خواهم به این موضوع تاکید کنم: در چنین سن و سالی که از بسیاری لذات زندگی برکنارم، صمیمانه و صادقانه می خواهم بگویم که از مسیر پر رنج این زندگی طی شده – 34 سال در مهاجرت اجباری و 57 سال دوری از وطن و زندگی در غربت – ابدا تلخ کام و پشیمان نیستم. به عنوان یک زن ایرانی در 60 سال پیش با انگیزه مبارزه با ظلم و بی عدالتی و نیز مبارزه در راه عدالت و حقوق زنان ایرانی در این مسیر گام نهادم. اگر چه تلاش های مان در نیمه راه متوقف ماند ولی امیدوارم این روایت ها تا حدودی بتواند گوشه هایی از تلاش های زنان ایرانی را در تاریخ معاصر ایران به دست دهد.]
کتاب حاضر، از درون یادداشت های پراکنده و اسناد خانم «نجمی علوی» تنظیم شده است. دکتر «حمید احمدی»، گردآورنده این خاطرات، به نسل جدیدی از تاریخ نگاران ایرانی تعلق دارد که تاریخ را از دیدگاه توده های مردم می نویسد. او در برنامه تاریخ شفاهی عظیم خود در برلین که تاکنون مجموعه ای از خاطرات را انتشار داده است، اندیشه ها، احساسات، تجارب و زندگی کسانی را برای آیندگان حفظ کرده است که به نخبگان تعلق ندارند و برخی از آنان عملا از اقشار پایینی طبقه متوسط و حتی طبقه کارگر بوده اند.
Sixty years before the political – social life of Mrs. Najmi Alavi began with acting in women movements during World War II with this motto: `We have also right in this home`.