حقیقت ساده
خانم منیره برادران از چهره های آشنای زندانی ، با هشت سال زندگی در زندان که شرح آن در سه جلد کتاب ` حقیقت ساده ` آمده ، در توضیح شرایط زندان در دهه ی شصت خورشیدی می گوید : ` کودکان ناگزیر بودند در مراحل دشوار زندگی در زندان از بازجویی وشکنجه تا تحمل وضعیت طاقت فرسا و غم انگیز زندگی در بند و سلول ، همراه مادران شان باشند ` . او از ` علی ` کودک یک ساله ای می گوید که به همراه مادرش در واقع گروگان زندانبان بودند چرا که وقتی برای دستگیری ی پدر علی می روند ، اورا نمی یابند. برابر گزارش خانم برادران ، ` علی خردسال مجبور بود در میان صدها زن و دختر جوانی که آنها را عمه و خاله می نامید ، شاهد آن فضای پر از خشونت و اضطراب باشد. او حتا یک اسباب بازی ی ساده نداشت تا لحظاتی را به بازی با آن سرکند. از همین روی علی دایما عصبی بود و بهانه می گرفت. `. در همین نوشتار با عنوان ` کودکان زندان ` ، خانم برادران اشاره دارد به تابستان 1363 و زندگی در بندی که در آن پنج تا ده کودک همراه با زنان زندانی زندگی می کردند. برابر همین روایت ` . . . بزرگترین این بچه ها ، دختری شش ساله ست که هم نامش در لیست کارگری ی بند ست و هم وظایف روزانه ی آنرا انجام می دهد. او آن قدر سن داشت که محدودیت های زندگی در زندان را بفهمد ولی آن قدر بچه بود که نمی دانست چرا زندانی شده . به همین خاطر، و در مقایسه با دیگر کودکان ، زندگی در زندان بسی دردناک تر بر او می گذشت. این دختر خردسال ، همیشه تنها و ساکت بود. `
The Naked Truth is the incredible and true story of Monireh Baradaran, who was imprisoned in Iranian women’s prisons for nine years because of her political views. She tells about her horrific experiences from her arrest until the moment of release. Her penetrating story paints a picture of the degrading methods with which the Islamic regime of Iran tried to put political prisoners ’on the right track’. She also shows with great psychological insight how prisoners change under the pressure of the circumstances. Changes that do not pass by Monireh and through which she ultimately accepts the conditions for release.
’Terrible things have happened, but it was in prison that I saw the other side of people. Friendships were formed, people resisted. If I had only been confronted with the evil side, I could never have written this book.’ Monireh Baradaran