.افرا، یا روز می گذرد <> Afra, ya rouz migozarad

افرا، یا روز می گذرد

”افرا یا روز می گذرد” اثری است متفاوت از ”بهرام بیضایی” که بر خلاف سایر نمایش نامه های او، شخصیت های داستان به زبان محاوره به گفت و گو می پردازند. اثر از صحنه پردازی ویژه ای برخوردار بوده و شیوه ی صحنه پردازی که حاکی از نگاه خاص ”بهرام بیضایی” است، به گونه ای چندمنظوره است.
افرا که با خواهر و برادر کوچک تر و مادر پیرش زندگی می کند، سال هاست که پدرش را از دست داده. از قرار معلوم افرا و پسرعمویش قرار ازدواج داشته اند اما از پسرعمو خبری نیست که نیست. تنگ دستی و اضطرار مالی، سبب شده تا مادر افرا برای زنی به نام خانم شازده کار کند. دیری نمی پاید که خانم شازده به افرا هم پیشنهاد کار می دهد و او باید به شازده چلمن میرزا که پسر خانم شازده است، درس بدهد. با ورود افرا به خانه ی خانم شازده، شخصیت های دیگری هم به نمایش اضافه می شوند و گره ی تازه ای در داستان ایجاد می شود. از جمله ی این شخصیت ها حمید شایان است که یک دوچرخه ساز بوده و شیفته ی افرا شده است و دیگری سرکار خادمی است که به تازگی بازنشست شده و با بحران معنای زندگی پس از بازنشستگی مواجه است. شازده چلمن میرزا که افرا مسئولیت تدریس به او را برعهده دارد، از نظر سنی بالغ است اما رشد عقلی نداشته و آنچه خواننده را شگفت زده می کند، پیشنهاد خانم شازده برای ازدواج افرا با شازده چلمن میرزاست.
داستان ”افرا یا روز می گذرد” از نظر زمانی و مکانی در وضعیت مشخصی قرار ندارد اما جزییات به کار رفته در آن، همبستگی زیادی با زندگی حقیقی داشته و مخاطب را با چینش خاص وقایع افسون می کند.