شاپور، شیرین اش و دیگران
هرناز صالحی در این اثر به یکی از قصه- اسطورههای عاشقانه در حوزه تمدنی آسیای میانه، خسرو و شیرین میپردازد. او با نگرشی دیگر به خسرو و شیرین نظامی گنجوی از سطح منظومه نظامی به عمق میرود و شخصیت شاپور و نقشی که وی در این داستان عاشقانه ایفا میکند را به خواننده (بیننده) نشان میدهد.
به گفتۀ نویسنده شاید این همانی بوده است که نظامی میخواسته ”شاید هم… چه میدانیم ما”!.
نمایشنامه در یک پرده است همراه با هفده تابلو و آواز، ”نمایش آهنگین است”.
Musical theater piece in one act, based on Nezami’s poems about Khosrow and Shirin. A story with music, drawings and lectures. The story is told by the painter Shapur. With intermezzos by a singer, a pianist, a rapper and a declamator. .