.روابط عاشقانه ایرانیان در عصر دیجیتال <> Iranian Romance in the Digital Age

روابط عاشقانه ایرانیان در عصر دیجیتال

این کتاب تغییرات شگرف در روابط عاشقانه و ساختار خانوادگی در ایران در چهار دهه اخیر را ترسیم می‌کند. در حالی که کاهش ازدواج در ایران از جهاتی منعکس‌کننده کاهش ازدواج در سراسر جهان است، تأثیری که یک رژیم استبدادی مذهبی بر آن گذاشته بسیار بیشتر است. نسل جوان درگیر با چالش‌های جمعیتی و اقتصادی، به فناوری روی می‌‌آورد تا از نظر روابط عاشقانه و خانواده خواسته‌های خود را برآورده کند. با این‌حال، ایران همچنان سرزمین تضادهای عمیق است، نه فقط در سیاست، بلکه در عشق، رابطه جنسی و ازدواج.

– مسرت امیرابراهیمی، نگاهی به پیدایش زنان مستقل طبقه متوسط شهری در تهران و چالش‌های آن‌ها دارد.

– اشرف زاهدی نگاهی به ازدواج‌های فراملی زنان فیلیپینی مسیحی و مردان مسلمان ایرانی و تجربیات اجتماعی فرزندان دوفرهنگی آن‌ها دارد.

– غلامرضا وطن دوست و مریم شیپری پدیده جدیدی به نام «ازدواج سفید» را بررسی می‌کنند که در جوامع شهری رواج یافته است.

– امیر میرفخرایی به آنچه دانش‌آموزان و نوآموزان بزرگسال ایرانی درباره خانواده در کتاب‌های درسی خود می‌خوانند نگاه می‌کند.

– وحیده گل زرد و کریستینا میگل نگاهی دارند به اینکه زنان ایرانی در عصر شبکه‌های اجتماعی چگونه درباره روابط صمیمی و خصوصی خود گفتگو و تبادل نظر می‌کنند.

– ازل احمدی درباره انجام جراحی ترمیم پرده بکارت در ایران می‌نویسد.

– ثریا ترمین به این موضوع می‌پردازد که چگونه فناوری‌های کمک باروری به ماهیت در حال تکامل ازدواج و تشکیل خانواده در ایران کمک کرده‌اند.

– اریکا فریدل به سیر تکامل تاریخی نهاد ازدواج در روستای ده کوه در جنوب غربی ایران نگاه می‌‌کند.

– بهروز علیخانی، انسان‌شناس، نگاهی به سیر تکامل ازدواج در میان ایل‌های بختیاری ایران دارد که در شمال و شرق خوزستان، جنوب لرستان، چهارمحال و بختیاری و غرب اصفهان ساکن هستند.

– مری ایلین هگلند، انسان‌شناس، حدود سه سال بین سال‌های ۵۷ تا ۹۷ یعنی در یک دوره ۴۰ ساله، تحقیقی به روش مشاهده همراه با مشارکت در روستای علی‌آباد در نزدیکی شیراز انجام داده است.

و در نهایت، ژانت آفاری و راجر فریدلند نشان می‌دهند که نهاد ازدواج در سراسر خاورمیانه، شمال آفریقا، و جنوب آسیا دستخوش تغییرات شگرفی است.