آبان شد
زمان گاهی برگی است که در باد سرگردان میشود و گاهی زخمی است که در جان حک میشود. آبان ۹۸ یکی از همان زخمهای عمیق است، فصلی که در حافظه جمعی ما نه با برگهای خزان بلکه از میان دردها و روایتها به یک حقیقت ملموس تبدیل شده است. کتاب «آبان شد»، تازهترین اثر منتشر شده توسط نشر روناک، به این حقیقت گواهی میدهد.
کتاب «آبان شد» به مناسبت پنجمین سالگرد آبان ۹۸، مجموعهای از داستانهای کوتاه است که در پی فراخوانی که از سوی انجمن خانوادههای دادخواه آبان برای داستاننویسی درمورد آبان ۹۸ توسط برخی از نویسندگان و خانوادههای دادخواه آبان و همچنین مقدمه سپیده رشنو به رشته تحریر درآمد. این اثر فراتر از یک کتاب، مرثیهای است که در آن وازهها به فریادهایی بیصدا تبدیل شدهاند. نویسندگان کتاب نه فقط به روایتگری پرداخته اند، بلکه با قلم های خود، زخمهای فردی را به دردی جمعی بدل کردهاند. این اثر، با ترکیب روایتهای شخصی و دغدغههای اجتماعی، مخاطب را به لایههای عمیقتر اندیشه و احساس میبرد.
صدایی که شنیده نشد
در روزهایی که روایتها در هیاهوی اخبارهای ناگوار گم میشوند، «آبان شد» آینهای است که حقیقتی بیپرده را بازتاب میدهد. هر داستان، دریچهای به دنیای کسی است که آبان ۹۸ برای او نه یک حادثه، بلکه نقطه عطفی در زندگی بوده است.
روایتهای این کتاب، از یکسو انعکاس رنجهای فردیاند و از سوی دیگر به مسیری برای بازنگری جامعه در قبال حقیقت و عدالت تبدیل میشوند. نویسندگان با صداقتبینظیری از آلام، امیدها و رویاهای خود گفتهاند. این شفافیت، کتاب را به اثری بیبدیل تبدیل کرده است.
چرا یاد آوریم آبان را؟
گذشته را نمیتوان تغییر داد، اما میتوان آن را درک کرد و از آن آموخت. کتاب «آبان شد»، صرفا یک اثر ادبی نیست، بلکه دعوتی است برای مواجهه با گذشتهای که آینده را شکل میدهد. دادخواهی مفهومی است که در بطن این کتاب جریان دارد؛ نه به عنوان انتقامی کور، بلکه بهعنوان جستجویی برای حقیقت.
این کتاب به ما یادآور میشود که دادخواهی تنها مختص به خانوادههایی نیست که عزیزان خود را از دست دادهاند. این یک مسئولیت اجتماعی است. ما به واسطه خواندن این روایتها و داستانها نه فقط شاهد بلکه شریک در این مسیر میشویم.
کتاب به ما میآموزد که حتی اگر زخمی بر تن نداشته باشیم، روحمان زخمی است اگر به رنج دیگران بیتفاوت بمانیم.
هنر روایتگری و جادوی کلمات
یکی از ویرگیهای برجسته «آبان شد»، هنر کمنظیر روایتگری نویسندگان است. زبان این کتاب، نه صرفا ابزار بیان، بلکه بخش جداییناپذیر از تجربه روایت است. نویسندگان توانستهاند با استفاده از جزئیاتی ساده و در عین حال عمیق، مخاطب را به دنیای خود ببرند. آنها با هنری کمنظیر روایتهایی خلق کرده اند که نهتنها خواننده را به تفکر وا می دارد بلکه احساسات او را نیز درگیر میکند.
این کتاب میان ادبیات و دادخواهی پلی میزند؛ از تجربههای زیسته شاهدان عینی آبان بودهاند تا بازنمایی ادبی آن تجربهها.
در «آبان شد»، کلمات بهگونهای چیده شدهاند که همزمان با بازتاب واقعیت، شاعرانه و تاملبرانگیز هستند، هر جمله پنجرهای به جهانی پر پرسش و حیرت و درد را باز میکند. این کتاب تنها به نقی وقایع نمیپردازد بلکه به جستجوی معنای این وقایع و تاثیر آنها بر انسان و جامعهای میرود که ملتهب از رخدادهای سیاسی و اجتماعی است. هر داستان پرسشی فلسفی در خود نهفته دارد: عدالت چیست؟ درد چگونه به اشتراک گذاشته میشود؟ آیا میتوان از دل اندوه امیدی نو آفرید؟
کتاب با بهرهگیری از زبان ادبی و مفاهیم فلسفی مستتر، مخاطب را به سفری درونی میبرد که نهتنها آگاهیبخش است بلکه تجربهای احساسی و انسانی به همراه دارد.
چرا باید «آبان شد» را خواند؟
این کتاب در میان آثار تاریخی معاصر مکتوب، اثری است که تاثیرش فراتر از لحظه خواندن میماند و مخاطب را با حقیقتی روبهرو میکند که نمینوان از آن گریخت. هر داستان ما را به چالش میکشد تا با آنچه از سر گذراندیم و مسئولیتهای فردی و اجتماعیمان مواجه شویم.
برای هرکسی که به دنبال درک عمیقتری از جامعه و تاریخ است، «آبان شد» نقطه شروعی ایدهآل است و به ما یادآوری میکند که تاریخ را نه تنها باید خواند، بلکه باید با آن زندگی کرد.
(برگرفته از سایت رادیو زمانه)