منصور رستگار فسایی زادهٔ ۶ بهمن ۱۳۱۷ در فسا ، پژوهشگر، نویسنده، ایران‌شناس، شاعر، مصحح و شاهنامه‌پژوه ایرانی، چهرهٔ ماندگار عرصهٔ ادبیات فارسی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه شیراز است.منصور رستگار فسایی در روز ۶ بهمن ۱۳۱۷در شهرستان فسا چشم به دنیا گشود. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود گذراند و در سال ۱۳۳۷ به دورهٔ لیسانس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز وارد شد. در سال ۱۳۴۵ دنبالهٔ تحصیلات خود را در همان رشته، در دانشگاه تهران پی گرفت و سرانجام در تاریخ ۱۳۴۹/۱۲/۲۵ با دفاع از پایان‌نامهٔ خود تحت عنوان «صور خیال در شاهنامه فردوسی» به راهنمایی پرویز ناتل خانلری، به اخذ درجهٔ دکتری نائل آمد. از سال ۱۳۴۹ به تدریس در دانشگاه شیراز اشتغال یافت و در سال ۱۳۸۵ با پایهٔ ۲۷ استادی از همان دانشگاه بازنشسته شد. وی سابقهٔ تدریس در دانشگاه‌های معتبری مانند دانشگاه کمبریج انگلستان (۱۹۷۵–۱۹۷۶)، دانشگاه هاروارد (۱۹۸۹)، دانشگاه پنسیلوانیا (۱۹۹۷–۱۹۹۸)، دانشگاه برازیلیا در برزیل (۲۰۰۲–۲۰۰۳)، دانشگاه دولتی مسکو (۲۰۰۶) و بخش مطالعات خاور نزدیک دانشگاه آریزونای آمریکا (۲۰۰۶–۲۰۱۰) را در کارنامهٔ علمی خود دارد. منصور رستگار فسایی همچنین عضو هیئت مؤسس و مدیر مؤسسهٔ آموزش عالی حافظ شیراز است. وی در حوزهٔ مطالعات پیرامون اسطوره، حماسه، فردوسی و حافظ و نیز در زمینهٔ تصحیح متون کلاسیک فارسی دارای تخصص است.
