داوران از اعضای حزب ایران و جبهه ملی ایران بود که از سال ۱۳۲۴ به حزب ایران پیوست او دکترای دارو سازی داشت و در رشت و انزلی به شغل آموزگاری مشغول بود. داروخانه آفتاب را در رشت تاسیس نمود.حبیبالله داوران اولین استاندار گیلان بعد از انقلاب از ۱۳۵۷/۱۱/۲۸ الی ۱۳۵۸/۱۱/۱۰ گردید؛ و در سیاستهای خود برای اداره استان نفرات منتخب برای مناصب فرمانداری و غیره را بر اساس تخصص و بومی گرایی اجرا نمود در زمان داوران برای اولین بار (و تنها بار در تاریخ گیلان) در ناحیه تالش فرماندار از اکثریت سنی مذهب (حسین دولتی) منطقه انتخاب گردید.
او جزء مؤسسان «جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران» به رهبری مهندس بازرگان و دکترعلی اردلان در سال۱۳۶۴ بود و پس از انتشار نامه سرگشاده خطاب به علی اکبر هاشمی رفسنجانی که به نامه ۹۰ امضایی مشهور شد به دستور حکومت بازداشت شد.
دکتر داوران در این کتاب چگونگی دستگیری و سپس انتقالش به کمیته مشترک را که اکنون «بازداشتگاه توحید» نام دارد، شرح میدهد و چند و چون جلسات بازجویی، انتقال به اوین و محاکمه و آزادی اش را بازمیگوید. در مجموع آقای داوران ۹ ماه در زندان میگذراند و «حاجی آقا» یی که عنوان کتاب قرار گرفته، لقب سربازجوی داوران است. بعداً این کتاب ممنوع النشر گردید و ۵ نفر از عوامل مؤثر در نشر ان تحت پیگرد قرار گرفتند.
*******
فرهاد بهبهانی دکترای شیمی و عضو سابق شورای مرکزی نهضت آزادی و شورای جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران است.
وی در سال ۱۳۶۹ به دلیل نوشتن نامهای خطاب به اکبر هاشمی رفسنجانی (که به نامه ۹۰ امضایی مشهور شد) دستگیر و به زندان افتاد. او در کتاب دو خاطره از زندان شرح زندان و بازجوییهای انجام شده در مورد خودش را شرح داده است. او همچنین در این کتاب به شرح شکنجه و آزار دکتر عابدی، روشهای اخذ اعتراف تلویزیون و تدوین و اصلاحات مکرر و ضبط مصاحبههای تلویزیونی، با هدایت و حضور حسین شریعتمداری بعنوان سربازجو میپردازد.
کتاب خاطرات او با دستور دادستانی پس از چاپ جمعآوری شده و ناشر و کارکنان وزارت ارشاد که به آن مجوز داده بودند به به دادسرا احضار شدند و در این رابطه پرونده قضائی تشکیل شد.
او همچنین بار دیگر در سال ۱۳۸۵ دستگیر شد که شرح بازداشت و زندان خود را در کتابی بنام بار دیگر مهمان شدم نگاشته است. بهبهانی از زمره افرادی است که دارای گرایشهای نواندیشی اسلامی بوده و از همراهان سید مصطفی حسینی طباطبایی در سفر حج در سال ۱۳۷۷ بود.
(برگرفته از سایت ویکی پدیا)