هوشنگ نهاوندی (زاده ۱۱ آذر ۱۳۱۲) سیاستمدار و استاد دانشگاه ایرانی است. نهاوندی وزیر آبادانی و مسکن، وزیر علوم رئیس دانشگاه شیراز و رئیس دانشگاه تهران در دوران محمدرضا پهلوی بود.
او به هنگام تحصیل در فرانسه جزء گروه چپگرای پاریس بود. در بازگشت به گروه ترقی خواه حسنعلی منصور پیوست و در کابینه وی وزیر مسکن و آبادانی شد. پس از قتل منصور به توصیه امیراسدالله علم به ریاست دانشگاه شیراز منصوب شد و مدتی بعد به دعوت احسان نراقی به گروه اندیشمندان فرح پهلوی پیوست. او سپس برای مدتی رئیس دفتر مخصوص شهبانو فرح پهلوی شد. او مدتی نیز به ریاست دانشگاه تهران دست یافت. نهاوندی در دولت جعفر شریف‌امامی به عنوان وزیر علوم فعالیت کرد.
وی پس از انقلاب از ایران خارج شد و به مدت ۱۷ سال استاد دانشگاه پاریس بوده‌است.
هوشنگ نهاوندی در ۱۱ آذر ۱۳۱۲ در رشت به دنیا آمد. پدر و مادر او هر دو اهل گیلان بودند. پدر هوشنگ، میرزا علی اکبر تاجر نهاوندی، در مدرسه رشدیه در رشت تحصیل کرده بود و به صادرات و واردات با روسیه اشتغال داشت. جد چهارم او لر بود و از نهاوند به رشت مهاجرت کرده بود و در این شهر تجارت می‌کرد. او از مؤسسین شعبهٔ حزب عامیون دمکرات در استان گیلان بود و در مجلس مؤسسان اول به نمایندگی از لاهیجان انتخاب شد و چون جوانترین نماینده بود به منشی گری مجلس رسید. او به زبان روسی تسلط داشت و مترجم میرزا کوچک خان جنگلی در دورهٔ نهضت جنگل بود. مادر هوشنگ، عزیزه، دختر تاجری یزدی ولی مقیم گیلان به نام میرزا محمد وکیل التجار یزدی بود که نمایندگی رشت را در ادوار اول و دوم مجلس شورای ملی بر عهده داشت. فعالان سیاسی چپ‌گرا فریدون و کریم کشاورز دایی هوشنگ نهاوندی بودند.
از فرزندان نهاوندی، فیروزه استاد علوم اجتماعی دانشگاه آزاد بروکسل و افسانه استاد مطالعات رهبری دانشگاه سن دیگو و استاد سابق دانشگاه ایالتی آریزونا است. همسر افسانه علی ملکزاده رئیس دانشگاه روزولت است.
(برکرفته از سایت ویکی پدیا)
