مجید نفیسی (متولد سه اسفند ۱۳۳۰ در اصفهان) شاعر و پژوهشگر ایرانی مقیم آمریکا است.
در سیزده سالگی شعرهایش در «جنگ اصفهان» در کنار کارهایی از محمد حقوقی، هوشنگ گلشیری و ابوالحسن نجفی چاپ شد. بعد پایش به نشریه «آرش» سیروس طاهباز و نشریه «خوشه» احمد شاملو باز شد و شعرش در کنار شعر فروغ فرخزاد قرار گرفت. مجید نفیسی در هفده سالگی با انتشار کتاب «شعر به عنوان یک ساخت» به عنوان یک منتقد ادبی شناخته شد و با حضور در کنار احمد رضا احمدی و بیژن الهی در «جزوه شعر» اسماعیل نوری علا از سردمداران موج نوی شعر ایران شد. کتابش برای کودکان تحت عنوان «راز کلمه ها» در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چاپ شد و جایزه سلطنتی کتاب را گرفت. به آمریکا رفت تا زبانشناسی بخواند ولی به فاصله ای کوتاه به کنفدراسیون محصلین و دانشجویان ایرانی جذب شد.
وی در سال ۱۹۸۳، یک سال و نیم پس از اعدام همسرش، عزت طبائیان، به خارج آمد و اکنون با پسرش، آزاد، در لس آنجلس زندگی می کند. از آن زمان وی چندین کتاب شعر به پارسی و انگلیسی سروده و کتاب‌های انتقادی متعددی منتشر ساخته است. آخرین کتاب او به انگلیسی، پدر و پسر، در سال ۲۰۰۳ توسط Red Hen Press منتشر شد. در همان سال یکی از سروده‌های مشهور وی با عنوان «نمی خواهمت ای نفت!» در کتاب “شاعران علیه جنگ” (Poets Against the War) به ویراستاری سام همیل (Sam Hamill) به چاپ رسید.
نفیسی در سال ۱۹۹۶ با نوشتن پایان‌نامه‌ای درباره سروده‌های نیما یوشیج و مدرنیستم در ادبیات پارسی موفق به دریافت دکترا در رشته زبان‌ها و فرهنگ‌های خاورمیانه از دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس است.
(برگرفته از سایت ویکی پدیا)
