امیرعباس آریانپور کاشانی (۱۲۸۵ – ۱۳۶۳) فرهنگنویس و مترجم ایرانی، بنیانگذار مدرسه عالی ترجمه در سال ۱۳۴۸ و بنیانگذار فرهنگهای انگلیسی-فارسی و فارسی-انگلیسی آریانپور است. او پدر منوچهر آریانپور، ایرج آریانپور و جهانگیر آریانپور است.
منوچهر آريانپور کاشاني،
فرهنگنویس، عضو هیئت علمی دانشگاه. پدرش، عباس آریانپور، مترجم، فرهنگنویس و رئیس مدرسۀ عالی ترجمه بود. منوچهر تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرهای اصفهان، آبادان، مشهد و تهران گذراند. در ۱۳۲۹ش از دبیرستان البرز دیپلم گرفت و به دانشگاه تهران راه یافت. پس از سه سال در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی لیسانس گرفت. در دانشگاه کُلرادو مدرک فوقلیسانس و دانشنامۀ دکتری (PhD) در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی گرفت. در ۱۳۳۷ش به ایران بازگشت و رئیس دارالترجمۀ بانک توسعۀ صنعت و معدن شد. همزمان در دانشسرای عالی با مقام استادیاری به تدریس پرداخت. در ۱۳۴۰ش به امریکا رفت و سه سال در دانشگاههای بوناویستا و میسوری تدریس کرد. در ۱۳۴۹ش به ایران آمد و تا پیروزی انقلاب اسلامی قائممقام و مدرس مدرسۀ عالی ترجمه بود. سپس به امریکا مهاجرت کرد و در دانشگاه بوناویستا به تدریس زبان و ادبیات انگلیسی پرداخت. در ۱۹۹۵ بازنشسته شد. از آن به بعد ساکن شهر سان دیهگو شد و کار فرهنگنویسی را ادامه داد. وی عضو انجمن استادان دانشگاه امریکا (AAUP) است. منوچهر آریانپور از سالها پیش در کار فرهنگنویسی دوزبانه با پدرش همکاری داشت و فرهنگنامههایی با نام هردوی آنها منتشر شده است. سپس، بهطور مستقل، بهکار فرهنگنویسی دوزبانۀ انگلیسی و فارسی براساس فرهنگ Webster’s new world ۱۹۹۷ و تألیف و نشر آن پرداخت، از آن جمله است: فرهنگ پیشرو آریانپور انگلیسی ـ فارسی (۱جلدی، ۱۳۷۷)؛ فرهنگ پیشرو آریانپور (۶جلدی، با همکاری بهرام دلگشایی، ۱۳۷۷)؛ فرهنگ زودآموز پیشرو آریانپور (۱۳۷۸)؛ فرهنگ گستردۀ دانشگاهی پیشرو آریانپور (۲جلدی، ۱۳۷۹)؛ فرهنگ هدیه پیشرو آریانپور (۱۳۷۹)؛ فرهنگ همراه پیشرو آریانپور (۱۳۷۸)؛ فرهنگ همسفر پیشرو آریانپور (۱۳۷۸).
(برگرفته از سایت ویکی پدیا)