شُکوه میرزادگی (زادهٔ ۱۳۲۳) نویسنده و شاعر ایرانی است. وی کار خود را با نشریه‌های ادبی آغاز کرده‌است. همچنین وی از فعّالانِ کمپینِ روز جهانی کوروش بزرگ و کمپین مخالفت با ساختِ سدّ سیوَند (نجات پاسارگاد) بوده‌است. در سال ۱۳۵۲، میرزادگی که خبرنگار سرویس ادب و هنر در روزنامه کیهان بود به همراه همسر اولش ابراهیم فرهنگ رازی و ده نفر دیگر از جمله طیفور بطحایی، خسرو گلسرخی، کرامت‌الله دانشیان، عباسعلی سماکار، رضا علامه‌زاده، رحمت‌الله جمشیدی(ایرج جمشیدی)، مریم اتحادیه، مرتضی سیاهپوش، منوچهر مقدم سلیمی و فرهاد قیصری به جرم سوءقصد علیه خانوادهٔ سلطنتی ایران بازداشت شدند. از این میان، سماکار و علامه‌زاده کارمند تلویزیون بودند و اتهام این گروه این بود که از طریق این گروه که برای مطالعات مارکسیستی تشکیل داده بودند، سعی داشته‌اند در مراسم جشن سینمای کودک و نوجوان، فرح یا ولیعهد را به گروگان بگیرند. از این گروه هفت نفر از جمله گلسرخی و دانشیان به اعدام محکوم شدند. میرزادگی پس از عذرخواهی در تلویزیون به ۳ سال زندان محکوم شد و پس از آزادی، سردبیری نشریهٔ تلاش را بر عهده گرفت. در اوایل سال ۱۳۵۶ در لندن اقامت گزید ولی در دی ۱۳۵۷ خورشیدی به ایران برگشت. مدتی دستگیر و سپس آزاد شد. از جمله فعالیت‌های او تأسیس «کمیته بین‌المللی نجات پاسارگاد» و مخالفت با آبگیری سد سیوند است.
(برگرفته از سایت ویکی پدیا)
