دولت آبادی، محمود

دولت‌آبادی در ۱۰ مرداد ۱۳۱۹ در روستای دولت‌آباد سبزوار متولد شد. مادرش فاطمه و پدرش عبدالرسول نام داشت. او پس از پایان تحصیلات مقدّماتی در روستا به سبزوار رفت و به مشاغل گوناگون پرداخت. سپس به مشهد رفت و آنجا با سینما و نمایش آشنا شد. سال ۱۳۳۸ به تهران رفت و سال بعد در تئاتر پارس مشغول کار شد. از آغاز دههٔ چهل در کلاس‌های نمایش آناهیتا شرکت کرد و بازیگر نمایش شد و کم‌کم نوشتن را نیز آغاز کرد. او در دههٔ چهل در نمایشنامه‌هایی از برتولت برشت و بهرام بیضایی و اکبر رادی نقش بازی کرد. سال ۱۳۴۹ ازدواج کرد.

در دههٔ ۱۳۵۰ به زندان افتاد. پس از زندان نگارش کلیدر را آغاز کرد که پانزده سال به طول انجامید.

رمان ده‌جلدیِ کلیدر مشهورترین اثر اوست. برخی از آثار دولت‌آبادی به چندین زبانِ غربی و شرقی ترجمه و منتشر شده است. داستانِ بیشترِ نوشته‌های دولت‌آبادی در روستاهای خراسان رخ می‌دهد و از رنج و مشقت روستاییان شرق ایران روایت می‌کند .

محمود دولت‌آبادی چندین نمایش‌نامه و فیلم‌نامه نیز به نگارش درآورده است. او همچنین سابقه بازیگری برای کارگردانان معتبری چون عباس جوانمرد و بهرام بیضایی و داریوش مهرجویی در تئاتر و سینما را دارد. اقتباس از آثار دولت‌آبادی ساخت چند فیلم را به‌همراه داشته است.

وی همچنین سال ۱۳۷۹ در کنفرانس برلین شرکت کرد.

دولت‌آبادی در سال ۲۰۱۳ برگزیده جایزهٔ ادبی یان میخالسکی سوییس شد. در سال ۲۰۱۴ جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه توسط سفیر دولت فرانسه در تهران به محمود دولت‌آبادی اهدا شده است.

در سال ۲۰۲۰ محمود دولت‌آبادی با نگارش و دکلمه ی اثری به نام سرباز(پوتین های نیم سوخته) برای پروژه جهانی هنر صلح به آهنگسازی و تنظیم مهران علیرضایی، با این .پروژه همکاری نموده است

(برگرفته از سایت ویکی پدیا)