فعال حقوق زنان و ادیب ایرانی. پدرش از عالمان دینی نائین و معروف به ثقة‌الاسلام ابوتراب اعلامی بود. شهناز اعلامی بیشتر دوران کودکی‌اش را در روستای کویری چم، نزدیک نایین، گذراند. در رشته‌ی تحصیلی ادبیات فارسی در دانشگاه_تهران تحصیل کرد، سپس به آلمان رفت و از دانشگاه هومبولت [۱]برلین در مقطع دکترای شرق‌شناسی فارغ‌التحصیل شد (1350) . در بازگشت به ایران در سازمان زنان حزب توده سرگرم فعالیت سیاسی شد؛ به همین دلیل دو سال از عمر خود را (طی سال های 1324 و 1325) در زندان اصفهان گذراند. طی سال های 1325 تا 1332 عضو تشکیلات زنان ایران بود و در پایان این دوره برای همیشه به آلمان مهاجرت کرد و در سازمان جهانی زنان آلمان شرقی به کار پرداخت. سپس از سوی آن جمعیت به سازمان ملل رفت و سرانجام به ریاست کمیسیون حقوق زن آن سازمان رسید و از سال 1972 تا 1977 در این سمت بود.
اعلامی مدتی نزدیک به ۱۵ سال در دانشگاه هومبولت برلین شرقی به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت و آموزشگاهی به نام پروین اعتصامی برای فرزندان ایرانیان ساکن برلین باز کرد. از او علاوه بر مقالات، ترجمه‌ها و شعرهای متعددی که در مجله‌ی کاوه (آلمان) چاپ شده، کتاب‌هایی نیز به زبان فارسی و آلمانی انتشار یافته است که عبارتند از: نوروزآقا و منیژه خانم؛ اشعاری برای کودکان؛ عقده‌های زندگی (آلمان، کانون فرهنگ و تمدن ایران)؛ دهکده‌ی چم (آلمان، کانون فرهنگ و تمدن ایران، ۱۳۶۴)؛ ترانه‌های جدایی (نوید آلمان، ۱۹۹۱)؛ نقش زن ایرانی در ادب فارسی (نوید آلمان، ۱۹۹۲)؛ برگزیده اشعار ط. ا. نائینی؛ جغرافیای منظوم ایران برای کودکان و یادها و نامه‌ها (کلن مهر، ۲۰۰۴).
