جنگ و صلح
جنگ و صلح (به روسی: Война́ и мир یا Voyná i mir) نام رمان مشهور لئو تولستوی، نویسنده بزرگ روس است.
تولستوی کتاب جنگ و صلح را در سال ۱۸۶۹ میلادی نوشت. این کتاب یکی از بزرگترین آثار ادبیات روسی و از مهمترین رمانهای ادبیات جهان بهشمار میرود. در این رمان طولانی بیش از ۵۸۰ شخصیت با دقت توصیف شدهاند و یکی از معتبرترین منابع تحقیق و بررسی در تاریخ سیاسی و اجتماعی سده نوزدهم امپراتوری روسیه است و به شرح مقاومت روسها در برابر حملهٔ ارتش فرانسه به رهبری ناپلئون بناپارت میپردازد. منتقدان ادبی آن را یکی از بزرگترین رمانهای جهان میدانند. این رمان، زندگی اجتماعی و سرگذشت پنج خانواده اشرافی روس را در دوران جنگهای روسیه و فرانسه در سالهای ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۴ به تصویر میکشد.
تولستوی در سال ۱۸۶۳ شروع به نوشتن رمانی با نام دکابریستها کرد. قهرمان این داستان، یک دکابریست بود که به همراه خانوادهاش به روسیه بازگشتهبود. تولستوی به گفته خودش، بعد از مدتی دریافت که باید به سال ۱۸۲۵، یعنی دوران اشتباهات و بدبیاریهای قهرمان داستانش بازگردد. اما قهرمان داستانش در ۱۸۲۵ یک فرد بالغ بود و تولستوی به این نتیجه رسید که برای تبیین شخصیتش باید به عقبتر بازگردد و راجع به دوران افتخار روسیه در ۱۸۱۲ بنویسد؛ بنابراین برای بار دوم نوشتن را رها کرد و این بار یکسره دربارهٔ این دوران نوشت.
این کتاب اولین بار به صورت سریالی در یکی از روزنامههای روسیه به نام پیامآور طی سالهای ۱۸۶۵ و ۱۸۶۷ منتشر شد. اما انتشار کامل آن بهعنوان یک کتاب، در سال ۱۸۶۹ اتفاق افتاد. این نسخه در چهار جلد شامل ۱۵بخش و یک موخره، از بین هفت نگارشی انتخاب شد که همسر تولستوی طی ۴ سال از نوشتههای او استخراج کرده بود. کتاب جنگ و صلح، پس از انتشار به زبانهای مختلفی ترجمه شد و به چاپ رسید.
مهمترین شخصیتهای این حماسهٔ بزرگ عبارتند از: شاهزاده آندرِی بالکونسکی، کنت پیر بزوخوف، شاهزاده ناتاشا روستوا، شاهزاده ماریا بالکونسکایا، شاهزاده نیکولا روستوف، دولوخوف، واسکا دنیسف، پرنس واسیلی کوارگین، الن کوارگین، آناتول کوارگین، پتیا رستف، ورا رستف، سونیا رستف، کنت ایلیا رستف، کنتس رستفوا، لیزا بالکونسکایا، نیکولانکیا بالکونسکی. پرنسس آنا دروبت سوکایا.
War and Peace (pre-reform Russian: Война и миръ; post-reform Russian: Война и мир, romanized: Voyna i mir [vɐjˈna i ˈmʲir]) is a novel by the Russian author Leo Tolstoy, first published serially, then published in its entirety in 1869. It is regarded as one of Tolstoy’s finest literary achievements and remains an internationally praised classic of world literature.
The novel chronicles the French invasion of Russia and the impact of the Napoleonic era on Tsarist society through the stories of five Russian aristocratic families. Portions of an earlier version, titled The Year 1805,[4] were serialized in The Russian Messenger from 1865 to 1867 before the novel was published in its entirety in 1869.
Tolstoy said War and Peace is ”not a novel, even less is it a poem, and still less a historical chronicle.” Large sections, especially the later chapters, are philosophical discussions rather than narrative. Tolstoy also said that the best Russian literature does not conform to standards and hence hesitated to call War and Peace a novel. Instead, he regarded Anna Karenina as his first true novel.