نهضت مشروطه و نقش تقی زاده – دو جلدی
موضوع کتاب تاملی برروایت‌های قانون‌خواهی و نو‌آوری بنیان گذاران عصر مشروطه است. تاکید کانونی آن بر‌کارنامه سیدحسن تقی‌زاده، به‌عنوان یکی‌از منورالفکران و رهبران برجسته این نهضتِ تاریخ‌سازِ گذر از فقه سنتی به حقوق جدید است. غرض اصلی یافتن رد پای اندیشه و عمل‌کرد تقی‌زاده جوان، رادیکال، آزادیخواه و لائیک با گرایش سوسیال دمکراتیک در نهضت مشروطه است.
اهمیت و اساس قابل تامل بینش و کنش روشن‌فکرانی چون تقی‌زاده عصر مشروطه ـ برغم تمام کاستی‌ها و خطاهای ناگزیر زیست و تحرک سیاسی و اجتماعی در جامعه ماـ در این امر محوری و سرنوشت‌ساز نهفته که او در فهمی فراتر از دیگر هم‌گنان فعالش در مشروطه، دریافته‌بود سلطه موازین سنتی و شرعیِ حقوقی بر ارکان و سرنوشت جامعه ما در عصر نوین جهانی بایستی به نظام و مناسبات مبتنی بر حقوق جدید عرفی گذر نموده و در مسیری رود که امر قدسیِ چون و چرا ناپذیر، جای خود را به قوانین، مناسبات و نهادهای قابل تغییر و اصلاح متکی بر اختیار و اراده دنیویِ مطابق با الزام و نیاز زمانه دهد. امری که درتاریخ‌نگاری ایدئولوژی محور و سیاست‌زده معاصر کم‌رنگ و یا تحریف شده‌است. جامعۀ هم‌سان‌بین و تمامیت‌خواه ما در یک هم‌بستگی شگفت در سنجش کارنامه مشروطه و پیامد‌های پس‌از آن ـ گر‌چه در لوای عبارات و واژه‌ها و با انگیزه‌های متفاوت ـ بیماری و معضل اصلی جامعۀ ایران را غرب‌زدگی یا وابسته‌گی به غرب تشخیص داد و سمبل و نمونه بیماری را هم روشن‌فکرانی از تبار تقی‌زاده معرفی کرد. نگره و رویکردی که مجموعه جامعه را در پی اصالت‌خواهی و بازگشت به خویشتنِ همه‌گیر و فرصت‌سوزی به هم‌خوانی وهم‌سویی کم‌نظیری هدایت کرد.
(برگرفته از متن پشت جلد کتاب)
