Nameh haee keh pareh kardam ( The letters that I`ve thorn apart )

نامه هایی که پاره کردم

3.30

Close
Price Summary
  • 3.30
  • 3.30
  • 3.30
Out of Stock
Book number: 6349 Book Author: Heydar zade, Maryam (حیدر زاده، مریم )ISBN: 964-925-017-4 Categories: ,
Additional Information
Original title The letters that I`ve thorn apart
Book Author Heydar zade, Maryam
Publisher Parvin
Published place Tehran
Published date 1382
Edition Eighth Edition
Volume 1
Pages 104
Weight 100
Dimensions N/A
نام کتاب نامه هایی که پاره کردم
نویسنده/مولف حیدر زاده، مریم
نام ناشر پروین
تاریخ انتشار 1382
محل انتشار Tehran
تعداد جلد 1
تعداد صفحات 104
شابک 964-925-017-4
Description

نامه هایی که پاره کردم

به نام سرفصل همه نامه ها چه آنهایی که نوشته شدند و چه آنهائی که سپید ماندند تا کاغذها سیاه نشوند.
یک سلام پر رنگ و چند نقطه چین … به علامت جوابهایی که هرگز ندادی و یک دقیقه سکوت! به احترام تمام لحظه هایی که در انتظار پاسخ تو مردند. فرض که دلت نخواست! به فرض که حوصله ات نیامد! به فرض که لایقش نبودم! فرض که دوستم نداری! نه خودم نه نامه هایم را!!! این خودش قانع کننده ترین دلیل دنیاست.بی دلیلی هم خودش کلی دلیل ست. لااقل می گفتی: «این هم که جوابی ننویسند جوابی ست» دریغ از همین حرف چه می شود کرد توئی و عزیز کرده این این دل رسوای سرگردان خودم، چه کارش کنم جواب هم ندهی بهانه ات را می گیرد بگذریم … حوالی همین روزهای پژمرده نیامدنت انگار کسی از آسمان به من گفت شاید این عزیز کرده دلت شعر به دل مخملی اش نمی نشیند! حق بعد از تو با اوست این بار دیگر شعر نمی نویسم نامه هایی را برایت می نویسم که در تنهایی پاییزی ام برای خودم نوشتم و برای تو پاره کردم. حقیقتش فکر می کردم اگر می خواست از این زبان خوشت بیاید حرفهای عادی خودم را بیشتر دوست داشتی که نداری حالا چاره ای نیست، این را هم امتحان می کنم. راستی به دل نگیر بین نامه هایی که پاره کردم اسم تو همیشه با چند کلام قبل و بعدش سالم و دست نخوره ماند و حالا هم از روی همان اسم خودت نامه های تکه تکه شده را کنار هم چیدم و برایت نوشتم این بار هم اگر به دلت ننشت فکر دیگری می کنم شاید هم دفعه بعد به سبک آدم های آن طرف تاریخ حرفهایم را برایت نقاشی کردم. خدا را چه دیدی شاید پسندیدی خوب دیگر وقت چشمهای روشن نازت را زیاد گرفتم بگو به روشنی خودشان کدری لهجه این مجنون آواره را ببخشند. ممنون که همیشه ناخواسته کمکم می کنی چه خودت، چه اسم قشنگت، چه سفرت، چه نیامدنت و این بار هم بی جوابیت که کانون از هم پاشیده نامه های پاره پاره ام را به هم پیوند زد، تاریخ نمی زنم هر وقت که تو ممکن است حوصله مهربانیت بیشتر باشد. حرف آخر اینکه زیبا، مثل هیچکس، قرص کامل ماه، بی تقصیر پروانه ات می مانم و برای تو می نویسم تو عزیزی، چه بهاری باشی، چه تابستانی، چه پاییزی دلت نسوزد، نگو چه لحن غم انگیزی راست می گویم که عزیزی، حتی اگر اینها را هم مثل بقیه فراموش کنی و دور بریزی کسی که هم بی تو می میرد و هم برای تو.
دو سه بار با لحن شعرا به همه اشاره کردم
باد قرص کامل ماه و غم ستاره کردم
یه شب اما سر فرصت توی تنهائیم نشستم
دیدم این جوری نمی شه غصه ها مو چاره کردم
یه سری نامه نوشتم که پیش خودم بمونه
هم واسه خودت نوشتم هم واسه تو پاره کردم
فهرست مطالب: پاییز مبارک، نامه اول، نامه دوم، نامه سوم و… نامه یازدهم

Nameh haee keh pareh kardam ( The letters that I`ve thorn apart )

Scroll To Top
Close
Close
Shop
Sidebar
0 Wishlist
0 Cart
Close

My Cart

Shopping cart is empty!

Continue Shopping