. به سوی فانوس دریایی <> Beh souy-e fanous-e daryaee (To the Lighthouse)

به سوی فانوس دریایی

در داستان کتاب به سوی فانوس دریایی، آقا و خانم رمزی به همراه فرزندانشان و گروهی از مهمان ها، تعطیلات خود را در جزیره ی اسکای می گذرانند. ویرجینیا وولف به واسطه ی ماجرای به ظاهر ساده ی بازدیدی به تعویق افتاده از یک فانوس دریایی، دست به کاوشی تکان دهنده و تأثیرگذار درباره ی تنش ها و مناسبات پیچیده ی زندگی خانوادگی و مناقشات میان مردان و زنان زده است. خانواده ی رمزی با گذشت زمان، با بزرگترین چالش های انسانی رو به رو شده و به بزرگترین پیامد مثبت این چالش ها یعنی توانایی انسان برای تغییر دست می یابند. این رمان بر اهمیت احساسات و عواطف دوران کودکی و البته، ناپایداری روابط در دوران بزرگسالی تأکید می کند. به سوی فانوس دریایی، شاهکاری است که به گذرا و متزلزل بودن زندگی بشر می پردازد.

وولف نویسنده ای است که در آثارش به دنبال طرح جهان جدیدی است . وی در میان آثارش با ارایه چهره ای نو از داستان و نوع گویش و پردازش شخصیت ها ، روشی را در طریق سیال ذهن به نمایش می گذارد که منحصر به فرد است . او معتقد است همچنان که نقاشی در گذر زمان متحول شده است ، و از کپی برداری محض از طبیعت به ذهن گرایی افراطی و انتزاعی کشیده شده است ، رمان نیز چنین قابلیتی را داراست و می توان رمان را به عنوان برداشتی ساده از زندگی تلقی نکرد بلکه آن را گونه ای خاص از زندگی دانست . وولف شخصیت روان نژندی بود که افسردگی خاص او توانست وی را در خلق شخصیت ها و داستانهای پرمایه اش یاری دهد . او سرانجام بر اثر همین افسردگی دست به خودکشی زد و در سال 1941 میلادی خود را به در یا افکند و غرق شد

این اثر افزون بر بحث‏انگیزی آن به عنوان یک اثر زیباشناختی مدرن،‌به عنوان یک اثر فمینیستی مورد توجه قرار گرفته است. وولف در این رمان بر شخصیت زن، نه به عنوان محصول خواسته‏ها و نیازهای جامعه‌ی مردانه، بلکه به عنوان مادر که خود سرچشمه و منبع زندگی است، می‏پردازد. او رمان خود را حول محور شخصیتی متمرکز می‏کند که تبلور نقش زندگی بخش زن است.
افزون بر آن، او به نقش مرد در شخصیت پدر و پسر به عنوان عناصری مرگ‏آور، اشاره دارد که خشک، سترون و مرگ‏آور هستند. در ضمن او احساس دوگانه‌ی خود را درباره‌ی زن به نمایش می‏گذارد که بین استقلال و جدایی از یک سو و ایجاد ارتباط با دیگران از طرف دیگر، اسیر شده است. این احساس در عنوان کنایه‏آمیز «خانم دالووی» خود را نشان می‏دهد و در این رمان در احساس خانم رمزی به فانوس دریایی بازتاب می‏یابد. البته خانم رمزی در معرض همان تعارضاتی قرار دارد که در خانم دالووی می‏بینیم. او نیز از یک سو آرزو دارد که دیگران را به خود وابسته کند و از سوی دیگر از نظر دیگران نامرئی باشد. وولف از شخصیت خانم مرزی موجودی بی‏عیب و مقدس نمی‏سازد.
خانم رمزی در عین این‌که همان «فرشته در خانه‌ی» عصر ویکتوریا است، ‌از بند محدودیت‌ها و تعارضات رها نیست و در این رهگذر تسلیم نقش خود نمی‏شود و با پویایی به زندگی خود و دیگران معنا می‏‏بخشد و به اسطوره‌ی الهه‏ای حیات‏بخش بدل می‏شود.