عشق در زمان وبا
رمانی جذاب و تأملبرانگیز که با ترجمه بهمن فرزانه از زبان ایتالیایی راز جاودانگی آثار نویسنده را چون ترجمه جاودان او از «صد سال تنهایی» بار دیگر هویدا میکند. از دیگر آثار این نویسنده میتوان به «گزارش یک قتل»، «پاییز پدرسالار»، «ساعت شوم» و… اشاره کرد.
کتاب عشق در زمان وبا یکی از عاشقانه های معروف جهان رمان است. فلورنتینو، جوانی لاغر اندام و نحیف از خانواده ای متوسط است. او فرزند نامشروع مردی است که صاحب یک شرکت کشتیرانی است. او در کودکی پدرش را از دست داده است و با مادرش که مغازه ای خرازی دارد زندگی می کند. در جوانی در تلگرافخانه مشغول کار می شود و وقتی برای رساندن یک تلگراف به خانه ای وارد می شود، با دیدن دختر خانواده (فرمینا) عاشق او می شود. فرمینا که مادرش را در کودکی از دست داده است با پدرش زندگی می کند.
محور اصلی کتاب روایت داستان عشق فلورنتینو به فرمینا دازا است که علی رغم مخالفت های پدر فرمینا و دوری این دو از هم برای مدت چند سال باقی می ماند. اما فرمینا در ادامه داستان با مردی به نام اوبرینو که پزشکی محقق و به دنبال ریشه کن کردن وبا می بوده ازدواج می کند. فلورنتینو پس از ازدواج معشوقه اش به خود قول می دهد تا عشق او را در درون خود تا ابد زنده نگه داشته و به آن وفادار بماند … .
گارسیا مارکز در سال ۱۹۸۲ برنده جایزه نوبل شد. وی «عشق در زمان وبا» را از شاهکارهای گابریل گارسیا مارکز میداند و میگوید: «من این کتاب را خیلی دوست دارم. چرا که از آثار ماندگار این نویسنده است.» فرزانه این کتاب را از زبان ایتالیایی به فارسی برگردانده است و در این کار، ترجمه فارسی را با متن اسپانیایی و انگلیسی تطبیق داده است. دیگر آثار ترجمه شده بهمن فرزانه عبارتند از: «دفترچه ممنوع، درخت تلخ، هیچ یک از آنها باز نمیگردند، عذاب وجدان، عروسک فرنگی»از آلبا دسس پدس و «حریق در باغ زیتون، خاکستر، راز مرد گوشهگیر» از گراتزیا دلددا و ترجمه کتاب های تنی چند از دیگر نویسندگان ایتالیایی
Love in the Time of Cholera (Spanish: El amor en los tiempos del cólera) is a novel written in Spanish by Colombian Nobel Prize-winning author Gabriel García Márquez and published in 1985. Edith Grossman’s English translation was published by Alfred A. Knopf in 1988.
The main characters of the novel are Florentino Ariza and Fermina Daza. Florentino and Fermina fall in love in their youth. A secret relationship blossoms between the two with the help of Fermina’s Aunt Escolástica. They exchange love letters. But once Fermina’s father, Lorenzo Daza, finds out about the two, he demands his daughter stop seeing Florentino immediately. When she refuses, he moves with her to another city where they live with relatives of his deceased wife. Regardless of the distance, Fermina and Florentino continue to communicate via telegraph. Upon her return, Fermina realizes that her relationship with Florentino was nothing but a dream since they are practically strangers; she breaks off her engagement to Florentino and returns all his letters. A young and accomplished national hero, Dr. Juvenal Urbino, meets Fermina and begins to court her. Despite her initial dislike of Urbino, Fermina gives in to her father’s persuasion and the security and wealth Urbino offers, and they wed. Urbino is a physician devoted to science, modernity, and ”order and progress”. He is committed to the eradication of cholera and to the promotion of public works. He is a rational man whose life is organized precisely and who greatly values his importance and reputation in society. He is a herald of progress and modernization.[1] Even after Fermina’s engagement and marriage, Florentino swore to stay faithful and wait for her; but his promiscuity gets the better of him and he has hundreds of affairs. Even with all the women he is with, he makes sure that Fermina will never find out. Meanwhile, Fermina and Urbino grow old together, going through happy years and unhappy ones and experiencing all the reality of marriage. Urbino proves in the end not to have been an entirely faithful husband, confessing one affair to Fermina many years into their marriage. Though the novel seems to suggest that Urbino’s love for Fermina was never as spiritually chaste as Florentino’s was, it also complicates Florentino’s devotion by cataloging his many trysts as well as a few potentially genuine loves. As an elderly man, Urbino attempts to get his pet parrot out of his mango tree, only to fall off the ladder he was standing on and die. After the funeral Florentino proclaims his love for Fermina once again and tells her he has stayed faithful to her all these years. Hesitant at first because she is only recently widowed, and finding his advances untoward, Fermina comes to recognize Florentino’s wisdom and maturity. She eventually gives him a second chance, and their love is allowed to blossom during their old age. They go on a steamship cruise up the river together.