خسرو گلسرخی (تولد ۲ بهمن ۱۳۲۲ در رشت – شهادت ۲۹ بهمن ۱۳۵۲) شاعر و نویسنده‌ی مارکسیست ایرانی بود. او به همراه عده‌ای دیگر از همفکران هم‌نسل خویش که برخی از آنان از سازمان چریکهای فدایی خلق ایران ـ سازمانی معتقد به جنگ مسلحانه با حکومت محمدرضا پهلوی شاه وقت ایران ـ پشتیبانی می‌کردند(هرچند ارتباط مستقیمی با این سازمان نداشتند) به اتهام توطئه برای آسیب رساندن به اعضای خانواده سلطنتی، در سال ۱۳۵۱ دستگیر شدند. گلسرخی و چند تن از متهمان، از جمله کرامت‌الله دانشیان، اتهامات را در دادگاه نظامی نپذیرفتند و از این واقعیت که جریان محاکمه این دادگاه معروف از تلویزیون سراسری پخش می‌شد، استفاده کرده و با افشای حکومت وقت، از آرمان‌های اعتقادی خود مانند انقلاب و مارکسیسم دفاع نمودند. گلسرخی ۳۰ ساله و دانشیان با رد طلب بخشش از شاه، در سال ۱۳۵۲ اعدام شدند. نحوه دفاعیات، و در نهایت اعدام گلسرخی، شهرت بسیاری در سطح جامعه برای او به ارمغان آورد. اگرچه در زمان خود او اشعارش به‌صورت کتاب چاپ نشدندولی پس از مرگ گلسرخی مجموعه اشعارش و نیز چندین کتاب مختلف در بزرگداشت او منتشر شد.
