محمدرضا فشاهی سال 1324 در تهران متولد شده است. او شاعر، دارای درجه ی دکترا در دو رشته ی «جامعه شناسی» و «فلسفه و ادبیات و علوم انسانی»؛ و استاد فلسفه تطبیقی در دوره‌ی دکترا در دانشگاه پاریس است. در کارنامه ی فعالیت فرهنگی فشاهی سه مجموعه شعر، سه کتاب به زبان فرانسه و 13 کتاب فلسفی- اجتماعی وجود دارد، با این عناوین: «تحولات فکری و اجتماعی در ایران» (گوتنبرگ/ تهران- 1354)، «سیر تفکر در قرون وسطی» (گوتنبرگ- 1354)، «واپسین جنبش قرون وسطایی» (جاویدان- 1356)، «بحران کنونی ایران» (گوتنبرگ- 1358)، «تکوین سرمایهداری در ایران» (گوتنبرگ- 1360)، «بحران جهان و بحران رمانتیسم» (گوتنبرگ- 1360)، «ارسطوی بغداد، از عقل یونانی به وحی قرآنی» (کوششی در آسیبشناسی فلسفهی ایرانی- اسلامی- باران/ سوئد- 1376)، «از شهریاری آریایی به حکومت الهی سامی» (باران- 1379)، «اندیشیدن فلسفی و اندیشیدن الهی- عرفانی» (باران- 1383) و نیهیلیسم ویرانگر و ایدئولوژی نیاکانی (باران 1387).
