مادر سنجری به عنوان یکی از پرتلاش ترین مادرانی که در سازماندهی خانواده های شهدا و زندانیان سیاسی بر علیه رژیم
شاه در سال های پر التهاب جنبش مسلحانه در دهه 50 نقش بارزی داشت ، برای اکثر خانواده ها و زندانیان سیاسی آن دوره
چهره شناخته شده ای است. او مادر چریک های فدائی خلق ؛ رفقا خشایار و کیومرث سنجری بود که هر دو ، با مایه
گذاشتن از همه زندگی و جان خود ، در راه آزادی توده های دربند ایران جنگیده و در همان سال های 50 توسط دژخیمان
رژیم وابسته به امپریالیسم شاه به شهادت رسیدند.
مادر سنجری ، نه فقط همواره به خاطر فعالیت های افشاء گرانه خود و حمایت از راه و اهداف فرزندان کمونیست و انقلابیش
مورد فشار و کینه مزدوران رژیم شاه قرار داشت ، بلکه پس از سقوط شاه نیز ، از طرف رژیم جمهوری اسلامی مورد تعقیب
قرار گرفت. به همین خاطر، او سال های آخرعمر خود را بالاجبار در شرایط سخت تبعید گذراند.
